12 Mart 2010 Cuma

Veda


Veda aslında bir filmden çok bir belgesel tadındaydı. Ataturk'un hayatını bilen bizler için öyle olmasıda çok doğaldı. Yinede ben ve benimle beraber izleyen 3 kişi de bu filmden Mustafa Kemal'in hayatının bilmediğimiz ve farklı farklı detaylarını(eminim bu düşündüğümden çok daha fazladır)öğrenmiş olduk. Benim için Salih Bozok'un Ata'nın ölümünden sonra intihar girişiminde bulunduğunu öğrenmek gerçekten şaşırtıcıydı.

Ölüm döşeğindeki Atatürk'ün doktorunun Salih Bozok'a sorduğu: "Hiç mi kıskanmadınız Mustafa Kemal'i?" sorusuna verdiği “ Bir insan hiç Ağrı Dağı'nı ya da gökteki bir bulutu kıskanabilir mi?” cevabı kafasında Atatürk'ü ne kadar farklı bir yere oturtmuş ve onu nasıl bir sevgiyle sevmiş olduğunu öyle yalın anlatıyor ki bu sevgiyi kıskanmamak elde değil.

Benim açımdan film gayet etkileyiciydi hatta filmin büyük bir kısmını gözlerim dolu olarak izlediğimi söyleyebilirim. Sadece çarpışma ve savaş sahneleri daha gerçekçi olabibirdi diye düşünüyorum.

Başka bir ayrıntı da: Zülfü Livaneli'nin müzikleriyle büyümüş ve yaptığı her işi hayranlıkla izleyen biri olarak filmden sonra aklımda kalan tek parça Atatürk'ün ölüm anında fonda çalan müzik olduğunu söyleyebilirim.

İzlenmesi gerekir mi: kesinlikle evet.

Hiç yorum yok: